grzybówka żelatynowoblaszkowa
Występowanie: VI-XI
Niejadalny
[singlepic id=132 w=640 h=640 float=center]
Mycena vulgaris (Pers.) P. Kumm., Führ. Pilzk. (Zerbst): 108 (1871)
Kapelusz: średnicy 0,8-1,5 cm, wypukły, u dojrzałych okazów spłaszczony; wierzchołek wklęsły, niekiedy z niewielkim garbkiem w środku; szarobrązowy, szary. Brzeg równy. Powierzchnia rowkowana do 2/3 wysokości o ciemniejszych rowkach, gładka, podczas deszczu lepka, pokryta łatwo oddzielającą się śluzowatą powłoczką.
Hymenofor: blaszki przyrośnięte, nieco zbiegające, w liczbie 15-17, rzadkie, nierównej długości, szerokie, dość elastyczne, szarobiałe.
Trzon: 3-5×0,1-0,15 cm, rurkowaty, elastyczny, u podstawy wygięty, szary, niekiedy z odcieniem złocistym, gładki, lśniący na sucho, lepki, czasem (podczas deszczu) z pasemkami bezbarwnego śluzu. Podstawa pokryta rzadkimi, białymi włoskami.
Miąższ: bardzo cienki, białoszary, o bardzo słabym zapachu i smaku rzodkiewki.
Wysyp zarodników: bezbarwny.
Budowa mikroskopowa: zarodniki 6-8×3-5 μm, pestkowate, elipsoidalne, z dziobkiem, amyloidalne. Podstawki 4-zarodnikowe. Cystydy maczugowate, z wyrostkami (trudne do obserwacji z powodu zlepienia w żelatynowatej masie).
Środowisko: gatunek wyrasta pojedynczo ale w dużych ilościach wśród opadłych igieł sosnowych, świerkowych i jodłowych; częsty.
Uwagi: Mycena vulgaris nalezy do sekcji Fuliginellae (A.H. Smith ex Sing.) Maas G
Literatura:
W. Wojewoda (red.), Checklist of Polish Larger Basidiomycetes – Vol. 7 (2003) – Biodiversity of Poland
M. Lisiewska, Flora Polska. Grzyby (Mycota). Tom XVII. Grzybówka (Mycena). PWN 1987
[nggallery id=14]
Opracowanie: Waldemar Czerniawski