grzybówka modrooliwkowa
Występowanie: VI-XI
Niejadalny
[singlepic id=609 w=640 h=640 float=center]
Mycena amicta (Fr.) Quél., Mém. Soc. Émul. Montbéliard, Sér. 2 5: 243 (1872)
Kapelusz: średnicy 0,7-1,2 cm, wysokości 0,5 cm, dzwonkowato-stożkowaty, z garbkiem na szczycie, modrooliwkowy, miodowy, woskowożółty. Brzeg równy, intensywniej żółty. Powierzchnia matowa, delikatnie oszroniona, prążkowana do 2/3 wysokości kapelusza.
Hymenofor: blaszki zatokowato wycięte, niekiedy prawie wolne, w liczbie 20-30, nierównej długości, gęste, wąskie, szarokremowe; ostrza jaśniejsze.
Trzon: 3-6×0,08-0,15 cm, nitkowaty, rurkowaty, kruchy, przechodzący w krótki nibykorzeń, sinoszary lub beżowoszary, cały pokryty gęsto bardzo krótkimi, białymi włoskami; podstawa zielononiebieska.
Miąższ: bardzo cienki, kremowobiały, bez wyraźnej woni i smaku.
Wysyp zarodników: biały.
Budowa mikroskopowa: zarodniki 6.5-10.5 x 4-5 μm, elipsoidalno-jajowate, z dziobkiem, amyliodalne. Podstawki 4-zarodnikowe. Cystydy 20-40 x 3.5-7 μm liczne, wydłużone, cylindryczne, nieco powyginane, niekiedy zwężające się na szczycie.
Środowisko: pojawia się pojedynczo lub grupami po kilka okazów na ściółce, wśród mchów, rzadziej na murszejącym drewnie porośniętym mchami. W Polsce spotykany w borach sosnowych, świerczynach, lasach jodłowych, grądach i w kwaśnej buczynie.
Synonimy:
Mycena iris (Berk.) Quél., Mém. Soc. Émul. Montbéliard, Sér. 2 5: 243 (1872)
Literatura:
W. Wojewoda (red.), Checklist of Polish Larger Basidiomycetes – Vol. 7 (2003) – Biodiversity of Poland
M. Lisiewska, Flora Polska. Grzyby (Mycota). Tom XVII. Grzybówka (Mycena). PWN 1987
[nggallery id=57]
Opracowanie: Waldemar Czerniawski