wilgotnica cytrynowozielona
Występowanie: IX-X
Niejadalny
[singlepic id=699 w=640 h=640 float=center]
Hygrocybe citrinovirens (J.E. Lange) Jul. Schäff., Ber. bayer. bot. Ges. 27: 222 (1947)
Kapelusz: 3-5 cm, szeroko otwierający się, prawie płaski, z tępym lub stożkowatym uwypukleniem na szczycie. Powierzchnia sucha, gładka, drobno włókienkowata (cecha widoczna pod lupą); brzeg często popękany i porozrywany. Barwa cytrynowożółta, z odcieniem seledynowym (zwłaszcza na brzegu kapelusza), u starszych okazów na szczycie domieszka barwy ochrowej.
Hymenofor: blaszki początkowo białe, później lekko żółtawe, u starszych okazów miejscami z odcieniem cytrynowym, rzadkie, różnej długości, dość cienkie, przy trzonie ząbkiem zbiegające. Brzeg blaszek początkowo równy, później falisty, a nawet popękany.
Trzon: 5-10 x 0,5-1,0 cm, wysmukły, czasem u dołu lekko zwężony lub nieco spłaszczony, u niektórych okazów na całej długości wklęśnięty (stąd pozornie trzon podwójny). Powierzchnia sucha, gładka, matowa; wnętrze puste. Barwa cytrynowożółta, czasem z odcieniem zielonkawym, u nasady biaława.
Miąższ: cytrynowożółty, po przekrojeniu nie zmienia barwy, w kapeluszu cienki i kruchy, o smaku łagodnym, bez zapachu.
Wysyp zarodników: biały.
Budowa mikroskopowa: zarodniki (6-)6,5-8,5 (-10) x (4,5-)5-6(-7,7) μm, elipsoidalne, szeroko elipsoidalne, czasami okrągławe, rzadko z przewężeniami.
Środowisko: pojawia się wśród traw na łąkach i polanach śródleśnych, szczególnie w górach i na pogórzu.
Uwagi: gatunek rzadki, łatwy do rozpoznania po białych blaszkach, suchej powierzchni kapelusza i trzonu oraz charakterystycznych, dużych cheilocystydach.
Synonimy:
Hygrocybe brevispora F.H. Møller, Fungi of the Faeröes, Part I: Basidiomyceten: 142 (1945)
Literatura:
B. Gumińska, Flora Polska. Grzyby (Mycota). Tom XXVI. Wodnichowate (Hygrophoraceae). Uniwersytet Jagielloński, Instytut Botaniki, Kraków 1997
D. Boertman, Fungi of Northern Europe, Volume 1: The Genus Hygrocybe – Revised 2nd Edition, Svampetryk, 2010
W. Wojewoda (red.), Checklist of Polish Larger Basidiomycetes – Vol. 7 (2003) – Biodiversity of Poland
[nggallery id=67]
Opracowanie: Waldemar Czerniawski