wodnicha kozia
Występowanie: VIII-XI
Niejadalny
[singlepic id=826 w=640 h=640 float=center]
Hygrophorus capreolarius (Kalchbr.) Sacc., Syll. fung. (Abellini) 5: 391 (1887)
Kapelusz: 3-7(8) cm, początkowo półkulisto sklepiony, później szeroko rozpostarty, w części centralnej płaski lub nieco wypukły, na brzegu u młodych okazów dość gruby, podwinięty, po dojrzeniu prosty. Powierzchnia lekko lepka (zwłaszcza u młodych okazów), szybko wysychająca, winnoczerwona, w części centralnej u starych okazów drobno łuskowata, brodawkowata lub plamista.
Hymenofor: blaszki u młodych okazów bladoróżowe, u starszych winnoczerwone (jak powierzchnia kapelusza), rzadkie, grube, u podstawy często połączone zmarszczkami międzyblaszkowymi, różnej długości, przy trzonie zbiegające, na brzegu równe.
Trzon: 3-6 (8) x 0,7-1,5 cm, walcowaty, przeważnie ku dołowi zwężający się, zabarwiony tak jak kapelusz, na powierzchni suchy, włóknisty (włókna miejscami mogą tworzyć siateczkę); u szczytu drobno punktowany, u podstawy czasem biało oprószony.
Miąższ: różowawy, u starszych okazów winnoczerwonawy, po przekrojeniu nie zmieniający barwy, o smaku łagodnym i słabym zapachu.
Wysyp zarodników: biały.
Budowa mikroskopowa: zarodniki 7-10 x 4-5 μm, elipsoidalne, gładkie. Podstawki 4-zarodnikowe, cystyd brak.
Środowisko: pojawia się często gromadnie w lasach iglastych i mieszanych.
Uwagi: gatunek uważany za gatunek górski, dość rzadki.
Literatura:
B. Gumińska, Flora Polska. Grzyby (Mycota). Tom XXVI. Wodnichowate (Hygrophoraceae). Uniwersytet Jagielloński, Instytut Botaniki, Kraków 1997
W. Wojewoda (red.), Checklist of Polish Larger Basidiomycetes – Vol. 7 (2003) – Biodiversity of Poland
[nggallery id=85]
Opracowanie: Waldemar Czerniawski