drobnołuszczak brązowoostrzowy
Występowanie: VI-XI
Niejadalny
[singlepic id=922 w=640 h=640 float=center]
Pluteus luctuosus Boud., Bull. Soc. mycol. Fr. 21: 70 (1905)
Kapelusz: średnicy 2-6 cm, nieco stożkowaty, z wiekiem rozpościerający się do płaskiego, niekiedy z garbkiem; brązowy na szczycie, jaśniejszy przy brzegu, gdzie bywa bruzdowany nawet do połowy promienia. W centralnej części może być delikatnie pomarszczony lub też gładki.
Hymenofor: blaszki dość liczne, wybrzuszone do 1 cm, jasnoróżowe, z wiekiem różowawobrązowe; o ostrzu kosmkowatym, brązowym w pobliżu brzegu kapelusza.
Trzon: 3-11 x 0,2-0,3 cm, równogruby albo nieznacznie rozszerzający się ku podstawie, białawy, o srebrzystym połysku od wewnętrznych włókienek, niekiedy brązowawych, gładki, pełny.
Miąższ: cienki, na wilgotno szarawy, wysychając bieleje. Bez smaku i prawie bez zapachu.
Wysyp zarodników: łosioworóżowy.
Budowa mikroskopowa: zarodniki (6-)6,5-8(-10) x (4,5-)5-6,5(-7,5) μm, szerokoelipsoidalne lub kulistawe. Cheilocystydy liczne, 40-72 x 12-24 μm, wąskie, maczugowate lub wrzecionowate, znajdujące się bliżej brzegu mogą zawierać brązowy pigment. Pleurocystydy nieliczne, 54-90 x 13-26 μm, butelkowate, workowate lub jajowate o wydłużonym kształcie, bezbarwne. Skórka kapelusza typu palisadowego, ale występują w niej również elementy kulistawe na trzoneczkach, względnie maczugowate, powstające w głębszej warstwie skórki. Zawierają pigment,
Środowisko: pojawia się pojedynczo w lasach, na leżącym na ziemi drewnie drzew liściastych.
Uwagi: grzyb spotykany stosunkowo rzadko.
Synonimy:
Pluteus marginatus (Quél.) Bres., Iconogr. Mycol. 11(Tab. 501-550): tab. 546 (1929)
Literatura:
A. Skirgiełło, Flora Polska. Grzyby. Tom XXVII. Łuskowcowate (Pluteaceae). Wyd. Inst. Botaniki PAN. Kraków 1999
H. Knudsen, J. Vesterholt , Funga Nordica Nordsvamp. Copenhagen 2008
W. Wojewoda (red.), Checklist of Polish Larger Basidiomycetes – Vol. 7 (2003) – Biodiversity of Poland
[nggallery id=98]
Opracowanie: Waldemar Czerniawski