muchomor czerwonawy
Występowanie: VI-X
Jadalny
[singlepic id=1147 w=640 h=640 float=center]
Amanita rubescens Pers., Tent. disp. meth. fung. (Lipsiae): 71 (1797)
Kapelusz: średnicy 5-25 cm, bladoczerwonawy, brązowoczerwonawy lub jasnobrązowy z odcieniem czerwonawym. Powierzchnia sucha, pokryta brązoworóżowymi łatkami o różnych rozmiarach.
Hymenofor: blaszki białe, po dojrzeniu nieco czerwieniejące, uszkodzone barwią się brązowoczerwono; gęste, przy trzonie wolne.
Trzon: początkowo białawy, później brązowoczerwonawy, wielkości 10-15 x 1-3 cm, na powierzchni drobno kosmkowaty, opatrzony prążkowanym pierścieniem. U podstawy trzon bulwiasto zgrubiały i otoczony resztkami pochwy w kształcie nieregularnych wałeczków.
Miąższ: biały, uszkodzony zmienia barwę na czerwonawą, kruchy, o smaku łagodnym, bez zapachu.
Wysyp zarodników: biały.
Budowa mikroskopowa: zarodniki 8-9 x 6-7 μm, szerokoelipsoidalne, gładkie.
Środowisko: preferuje lasy iglaste.
Uwagi: gatunek ten jest bardzo pospolity. Jest jadalny, jednak przy jego zbieraniu zaleca się ostrożność, by nie pomylić go z innymi, trującymi muchomorami.
Synonimy:
Literatura:
B. Gumińska, W. Wojewoda, 1985, Grzyby i ich oznaczanie. PWRiL, Warszawa
W. Wojewoda (red.), Checklist of Polish Larger Basidiomycetes – Vol. 7 (2003) – Biodiversity of Poland
H. Knudsen, J. Vesterholt, Funga Nordica Nordsvamp. Copenhagen 2008
[nggallery id=126]
Opracowanie: Waldemar Czerniawski