czubajka czerwieniejąca ogrodowa
Występowanie: VII-XI
Niejadalny
[singlepic id=1920 w=640 h=640 float=center]
Chlorophyllum brunneum (Farl. & Burt) Vellinga, Mycotaxon 83: 416 (2002)
Kapelusz: średnicy 7-18 cm, u młodych owocników kulisty, później łukowaty, aż do płaskiego. Matowy, na wierzchołku gładki. pokryty kontrastującymi ciemnobrązowymi łuskami, przy brzegu delikatnie włóknisto-łuskowaty. Brzeg tępy, włóknisty.
Hymenofor: blaszki szerokie, wolne, początkowo białe, później kremowe, po uszkodzeniu czerwienieją, a potem brązowieją.
Trzon: 10-15 cm wysokości i do 2 cm grubości, walcowaty, u dołu ma rozszerzająca się bulwę (do 5 cm), początkowo mięsisty, potem pusty, uszkodzony brązowieje. Pierścień błoniasty, duży, biały, ruchomy.
Miąższ: biały, u dojrzałych owocników czerwony. Zapach nieprzyjemny, przypomina surowe ziemniaki.
Wysyp zarodników: biały.
Budowa mikroskopowa: zarodniki 10-12 x 7-8,5 μm, elipsoidalne, z porą rostkową.
Środowisko: pojawia się w ogrodach, parkach, zagajnikach, na glebie bogatej w humus i substancje odżywcze, na kompostach.
Uwagi: gatunek ten nie jest częsty. Jego spożycie jest kontrowersyjne.
Literatura:
E. Gerhardt, Grzyby – Wielki ilustrowany przewodnik, KDC, 2006.
H. Knudsen, J. Vesterholt, Funga Nordica Nordsvamp, Copenhagen 2008.
[nggallery id=232]
Opracowanie: Waldemar Czerniawski