czubajka wysmukła
Występowanie: VIII-XI
Jadalny
[singlepic id=2016 w=640 h=640 float=center]
Macrolepiota gracilenta (Krombh.) Wasser, Ukr. bot. Zh. 35(5): 516 (1978)
Kapelusz: średnicy 5-12 cm, od jasnobeżowego do bladobrązowego. Skórka zwykle gwiaździście pęka i utrzymuje się tylko na środku, powierzchnia pod skórką bledsza, delikatnie ziarnisto-łuskowata.
Hymenofor: blaszki gęste, niektóre rozwidlone, białe do kremowych.
Trzon: 6-16 x 0,6-1,2 cm, bladobrązowy, gładki lub z delikatnym, zygzakowatym wzorkiem. Pierścień podwójnie obrzeżony.
Miąższ: o smaku przyjemnym, orzechowym.
Wysyp zarodników: kremowy do różowego.
Budowa mikroskopowa: zarodniki 11-18 x 7,5-12 μm, elipsoidalne.
Środowisko: pojawia się w lasach liściastych i iglastych, na polanach, obrzeżach lasów i przy drogach.
Uwagi: gatunek miejscami częsty. Jadalny i równie smaczny jak czubajka kania (Macrolepiota procera), z którą może być mylona.
Literatura:
E. Gerhardt, Grzyby – Wielki ilustrowany przewodnik, KDC, 2006.
H. Knudsen, J. Vesterholt, Funga Nordica Nordsvamp, Copenhagen 2008.
[nggallery id=248]
Opracowanie: Waldemar Czerniawski