łuskwiak ognisty
Występowanie: VIII-X
Niejadalny
[singlepic id=2669 w=640 h=640 float=center]
Pholiota flammans (Batsch) P. Kumm., Führ. Pilzk. (Zerbst): 84 (1871)
Kapelusz: średnicy 2-6 cm, początkowo półkulisty, półkuliście łukowaty, na brzegu z włóknistymi resztkami osłony, później płaskowypukły, długo z podwiniętym brzegiem, suchy, w warunkach wilgotnych nieco śliski, cytrynowożółty do pomarańczowego z zakrzywionymi, łuseczkami.
Hymenofor: blaszki gęste, początkowo cytrynowożółte, z wiekiem oliwkowe do rdzawobrązowych.
Trzon: 3-8 x 0,4-1,0 cm, walcowaty, u młodych owocników pełny, z wiekiem pusty. Nad strefą pierścieniową nagi, pod nią z siarkowożółtymi odstającymi łuseczkami.
Miąższ: siarkawożółty, na brzegu nieco rdzewiejący, smak gorzkawy, zapach nieznacznie rzodkiewkowy.
Wysyp zarodników: rdzawobrązowy.
Budowa mikroskopowa: zarodniki 4-5 x 2-3 μm, elipsoidalne lub nieznacznie fasolkowate, bez pory rostkowej. Cheilocystydy zmienne. Pleurocystydy i chryzocystydy obecne.
Środowisko: pojawia się w pojedynczo lub w grupkach na pniach i konarach martwych drzew iglastych, rzadko na liściastych.
Uwagi: bardzo podobnym gatunkiem jest łuskwiak nastroszony (Pholiota squarrosa), który ma większe owocniki zabarwione ochrowo.
Synonimy:
Agaricus flammans Batsch, Elench. fung. (Halle): 87 (1783)
Dryophila flammans (Batsch) Quél., Enchir. fung. (Paris): 68 (1886)
Literatura:
P. Škubla, Wielki atlas grzybów, Elipsa, 2008
H. Knudsen, J. Vesterholt, Funga Nordica Nordsvamp, Copenhagen, 2008
[nggallery id=329]
Opracowanie: Waldemar Czerniawski