Hohenbuehelia pinacearum


Występowanie: III-XI
Niejadalny

Hohenbuehelia pinacearum Thorn, Mycotaxon 25(1): 38 (1986)


Kapelusz: średnicy 0,4-1,0 cm, widziany z góry – okrągławy, nerkowaty lub wachlarzowaty, z boku – wypukły z podwiniętą krawędzią; nieprążkowany, czarny do niebieskoczarnego. Powierzchnia wilgotna, gładka lub w kierunku krawędzi delikatnie oprószona drobnymi kłaczkami.

Hymenofor: blaszki rzadkie, wąskie, początkowo oliwkowe, z wiekiem szarobrązowe do czarnych.

Trzon: brak.

Miąższ: cienki, jasnobrązowy, z warstwą galaretowatą w kolorze czarnym.

Wysyp zarodników: biały.

Budowa mikroskopowa: zarodniki 6-10(-11) x (2.5-)3(-5,5) μm, elipsoidalne do fasolkowatych. Podstawki 4-zarodnikowe (rzadziej 2). Cheilocystydy butelkowate do maczugowatych z wyrostkami (1-4), o rozszerzonych wierzchołkach 5-8 x 2-3 μm. Metuloidy 27-60 x 6-11 μm, maczugowate do butelkowatych z zaostrzonym wierzchołkiem, z grubą “czapką” z kryształków, o ścianach <2 μm. Galaretowata warstwa 0,25-0,5 mm grubości.

Środowisko: wyrasta w małych grupkach na korze drzew iglastych (sosny, świerka lub jodły), na opadłych gałęziach i pniach.

Uwagi: gatunek bardzo rzadki.

Synonimy:
brak

Literatura:
H. Knudsen, J. Vesterholt, Funga Nordica Nordsvamp, Copenhagen, 2008

Link do dyskusji na forum

 

Opracowanie: Waldemar Czerniawski

Shopping Cart