piestrzenica olbrzymia
Status na Czerwonej Liście – V
Występowanie: III-V
Trujący/Jadalny
[singlepic id=3618 w=640 h=640 float=center]
Gyromitra gigas (Krombh.) Cooke, Mycogr., Vol. 1. Discom. (London)(5): 191, fig. 327 (1878)
Kapelusz: średnicy 4-10 cm, ochrowobrązowy do ciemnobrązowego, mocno mózgowato pofałdowany.
Trzon: krótki i gruby, biały, zrośnięty nieregularnie z kapeluszem, pusty w środku.
Miąższ: biały, woskowaty, cienki, bardzo kruchy, bez zapachu.
Wysyp zarodników: jasnoochrowy.
Budowa mikroskopowa: zarodniki 18-24 x 8-12 μm, bezbarwne, eliptyczne, gładkie.
Środowisko: pojawia się w jasnych lasach liściastych, rzadziej iglastych, na luźnych, próchniczych glebach lub na silnie rozłożonych pniakach.
Uwagi: gatunek ten jest prawdopodobnie lekko trujący, choć w wielu miejscach zbierany.
Synonimy:
Discina gigas (Krombh.) Eckblad, Nytt Mag. Bot. 15(1-2): 99 (1968)
Helvella gigas Krombh., Naturgetr. Abbild. Beschr. Schwämme (Prague) 3: 28, tab. 20, fig. 1-5 (1834)
Maublancomyces gigas (Krombh.) Herter, Revista Südam. de Botanica 8: 161 (1950)
Neogyromitra gigas (Krombh.) S. Imai, Bot. Mag., Tokyo 52: 358 (1938)
Literatura:
E. Gerhardt, Grzyby – Wielki ilustrowany przewodnik, KDC, Warszawa 2006
B. Gumińska, W. Wojewoda, Grzyby i ich oznaczanie, PWRiL, Warszawa 1988
[nggallery id=467]
Opracowanie: Anna Kazanowska