trzęsak grzybojadek
Status na Czerwonej liście – I
Występowanie: I-XII
Niejadalny
[singlepic id=3742 w=640 h=640 float=center]
Tremella mycetophiloides Kobayasi, Sci. Rep. Tokyo Bunrika Daig., Sect. B 4: 13 (1939)
Owocnik: nieregularny, poduszeczkowaty lub krążkowaty, siedzący lub przylegający całą podstawą do podłoża, hialinowy lub jasnożółty, z wiekiem bursztynowy; gładki lub nieznacznie pomarszczony, grudkowaty do pofałdowanego. Owocniki często zrastają się osiągając nawet ponad 10 mm średnicy. W niektórych przypadkach mogą pokrywać nawet całą powierzchnię żywiciela.
Miąższ: galaretowaty, po wyschnięciu rogowaty.
Budowa mikroskopowa: strzępki cienkościenne, nieregularne, z licznymi sprzążkami. Podstawki kulistawe, 10-15 x 8,5-14,5 μm, początkowo jednokomórkowe, z wiekiem podzielone na 4 komórki podłużnymi przegrodami. Zarodniki podstawkowe kuliste, 5-8 μm, wytwarzają zarodniki wtórne. Konidia tworzące się na konidioforach nieregularne, jajowate, częściej kuliste 4-7 μm. Konidiofory wyrastają z tych samych strzępek co podstawki.
Środowisko: gatunek ten jest pasożytem owocników tarczówki bezkształtnej (Aleurodiscus amorphus), która pojawia się na drzewach iglastych (głównie na jodle).
Uwagi: gatunek ten jest dość częsty w granicach występowania Abies alba. Jest charakterystyczny i łatwy do obserwacji, ze względu na ścisłe powiązanie z żywicielem. Gatunkiem bardzo podobnym jest Tremella simplex, również pojawiający się na owocnikach Aleurodiscus amorphus, który wyróżnia się brakiem sprzążek i dwukomórkowymi podstawkami wytwarzającymi dwie protosterygmy.
Synonimy:
Tremella mycophaga G.W. Martin, Mycologia 32(6): 686 (1940)
Tremella mycophaga var. mycophaga G.W. Martin, (1940)
Literatura:
W. Wojewoda, Flora Polska. Grzyby. Tom VIII. Trzęsakowe (Tremellales), Uszakowe (Auriculariales), Czerwcogrzybowe (Septobasidiales). PWN, Warszawa 1977.
W. Wojewoda, M. Ławrynowicz, Czerwona lista grzybów wielkoowocnikowych zagrożonych w Polsce, w: Z. Mirek, K. Zarzycki, W. Wojewoda, Z. Szeląg, Czerwona lista roślin i grzybów Polski, Instytut Botaniki im. W. Szafera, Polska Akademia Nauk, Kraków, 2006.
[nggallery id=483]
Opracowanie: Waldemar Czerniawski