muchomor cesarski
Status na Czerwonej Liście – Ex
Występowanie: VII-X
Jadalny
[singlepic id=1223 w=640 h=640 float=center]
Amanita caesarea (Scop.) Pers., Syn. meth. fung. (Göttingen) 2: 252 (1801)
Kapelusz: średnicy 8-15 cm, złocistożółty, pomarańczowoczerwony do czerwonego, rzadko z płatowatymi, białymi szczątkami osłony, przeważnie nagi, brzeg u starych owocników bruzdowany.
Hymenofor: blaszki od bladożółtych do złocistożółtych, ostrze drobno ząbkowane.
Trzon: złocistożółty, z pierścieniem i bulwiastą podstawą z białą pochwą.
Miąższ: żółtawy, w bulwce biały. Zapach i smak przyjemne.
Wysyp zarodników: białe lub kremowe.
Budowa mikroskopowa: Zarodniki eliptyczne, 9-12 x 6-7 μm, nieamyloidalne.
Środowisko: gatunek ten pojawia się pod drzewami liściastymi (dąb, kasztan) w cieplejszych rejonach Europy. W środkowej Europie jest niezwykle rzadki.
Uwagi: młode owocniki są całkowicie zamknięte w pochwie.
Synonimy:
Amanita aurantia Lam., Encycl. Méth. Bot. (Paris) 1(1): 111 (1783)
Literatura:
W. Wojewoda (red.), Checklist of Polish Larger Basidiomycetes – Vol. 7 (2003) – Biodiversity of Poland
E. Gerhardt, Grzyby – Wielki ilustrowany przewodnik, KDC, 2006
[nggallery id=131]
Opracowanie: Waldemar Czerniawski