stożkówka wysmukła
Występowanie: VII-XI
Niejadalny
[singlepic id=2438 w=640 h=640 float=center]
Conocybe vexans P.D. Orton, Trans. Br. mycol. Soc. 43(2): 197 (1960)
Kapelusz: średnicy 0,8-2,5 cm, zaokrąglony, stożkowaty do dzwonowatego, gładki lub lekko pomarszczony, ochrowobrązowy do pomarańczowobrązowego,w kierunku marginesu bledszy, higrofaniczny, prążkowany.
Hymenofor: blaszki żółtobrązowe do rdzawobrązowych.
Trzon: 3-7 x 0,1-0,3 (-0,5) cm, cylindryczny lub lekko bulwiasty, kremowy do bladoochrowego, z wiekiem żółtobrązowy, prążkowany. Pierścień błoniasty, ruchomy, biały lub białawy, czasami prążkowany.
Wysyp zarodników: żółty lub pomarańczowy.
Budowa mikroskopowa: zarodniki (9,5-) 10,5-12,5 x 5,5-7 μm, rdzawopomarańczowe w KOH, z porą rostkową 1,5-2 μm. Cheilocystydy butelkowate do cylindrycznych z wydłużona szyjką, pomieszane z maczugowatymi.
Środowisko: pojawia się w lasach bogatych w próchnicę, wzdłuż dróg.
Uwagi: gatunek dość częsty.
Synonimy:
Pholiotina vexans (P.D. Orton) Bon, Docums Mycol. 21(no. 83): 39 (1991)
Literatura:
H. Knudsen, J. Vesterholt, Funga Nordica Nordsvamp, Copenhagen, 2008.
[nggallery id=301]
Opracowanie: Waldemar Czerniawski