wilgotnica czarnobrunatna
Status na Czerwonej Liście – Ex
Występowanie: VIII-X
Niejadalny
[singlepic id=2415 w=640 h=640 float=center]
Hygrocybe spadicea (Scop.) P. Karst. [as ‘Hydrocybe’], Bidr. Känn. Finl. Nat. Folk 32: 237 (1879)
Kapelusz: 3-6 cm, u młodych okazów owalny, stożkowato wyciągnięty u szczytu i podwinięty na brzegu, u dojrzałych okazów szeroko rozpostarty, zazwyczaj z mniej lub bardziej stożkowatym uwypukleniem na szczycie. Powierzchnia włóknista, czasem promieniście spękana, śluzowata, po wyschnięciu jedwabiście błyszcząca, czarnobrunatna lub prawie czarna, na brzegu kapelusza bywa oliwkowobrunatna.
Hymenofor: blaszki cytrynowożółte, dość grube, rzadkie, różnej długości, przy trzonie zaokrąglone lub prawie wolne, na ostrzu równe i gładkie.
Trzon: 4-6 x 0,5-1 cm, cylindryczny, wewnątrz pusty, na powierzchni suchy, z wzdłużnie przebiegającymi brązowymi włókienkami, kruchy, blado siarkowożółty, u podstawy prawie biały.
Miąższ: cytrynowożółty, u nasady trzonu biały, po uszkodzeniu niezmieniający barwy, w kapeluszu cienki, kruchy, bez specjalnego smaku i zapachu.
Wysyp zarodników: biały.
Budowa mikroskopowa: zarodniki 9-12 x 4-5 μm, elipsoidalne, gładkie. Podstawki 4-zarodnikowe. Cystyd brak.
Środowisko: pojawia się pojedynczo lub w niewielkich grupkach, najczęściej wśród mchów na wilgotnych łąkach górskich (rzadziej na niżu), na brzegach lasów.
Uwagi: gatunek ten jest bardzo rzadki. Jest prawdopodobnie związany z podłożem wapiennym.
Synonimy:
Limacium arbustivum var. mesotephrum (Berk. & Broome) Bohus, Borbásia 1(3-7): 92 (1939)
Limacium mesotephrum (Berk. & Broome) Henn., in Engler & Prantl, Nat. Pflanzenfam., Teil. I (Leipzig) 1**: 213 (1898) [1900]
Literatura:
B. Gumińska, Flora Polska. Grzyby (Mycota). Tom XXVI. Wodnichowate (Hygrophoraceae). Uniwersytet Jagielloński, Instytut Botaniki, Kraków, 1997.
W. Wojewoda (red.), Checklist of Polish Larger Basidiomycetes – Vol. 7 (2003) – Biodiversity of Poland.
[nggallery id=295]
Opracowanie: Waldemar Czerniawski