grzybówka bruzdowanotrzonowa
Występowanie: VIII-XII
Niejadalny
[singlepic id=353 w=640 h=640 float=center]
Mycena polygramma (Bull.) Gray, Nat. Arr. Brit. Pl. (London) 1: 619 (1821)
Kapelusz: średnicy 2-4 cm, wysokości 1,5-2,5 cm, stożkowaty, dzwonkowaty z nieznacznym garbkiem, popielatoszary, szary z odcieniem brązowym. Brzeg równy lub odgięty, falisty, ząbkowany, jaśniejszy, szarobeżowy. Powierzchnia gładka, słabo matowa, do połowy kapelusza rowkowana, niehigrofaniczna.
Hymenofor: blaszki zatokowato wycięte, gęste (30-40 dochodzi do trzonu), szerokie, bladoszare, u starszych okazów z odcieniem różowawym i drobnym i brązowymi plamkami.
Trzon: 5-15 (-30) x 0,2-0,5 cm, długi, masywny, chrząstkowaty, rurkowaty, srebrzystopopielaty, lśniący (szczyt matowy), wyraźnie podłużnie rowkowany (niekiedy rowkowanie jest spiralne). Podstawa trzonu pokryta gęstymi, beżowymi włoskami tworzy długi nibykorzeń.
Miąższ: chrząstkowaty, dość elastyczny, wodnistoszary, bez specjalnej woni i smaku..
Wysyp zarodników: biały.
Budowa mikroskopowa: zarodniki 7,5-10 x 5-7 μm, szeroko-owalne z dziobkiem, amyloidalne. Cystydy maczugowate, wrzecionowate, na szczycie rozgałęzione, z palczastymi wyrostkami.
Środowisko: wyrasta najczęściej u podnóża pni i pniaków.
Uwagi: Mycena polygramma posiada szereg form (min. białą f. candida). Gatunkiem podobnym jest Mycena vitilis.
Literatura:
W. Wojewoda (red.), Checklist of Polish Larger Basidiomycetes – Vol. 7 (2003) – Biodiversity of Poland
M. Lisiewska, Flora Polska. Grzyby (Mycota). Tom XVII. Grzybówka (Mycena). PWN 1987
[nggallery id=36]
Opracowanie: Waldemar Czerniawski