grzybówka wiosenna
Status na Czerwonej Liście – R
Występowanie: III-V
Niejadalny
[singlepic id=307 w=640 h=640 float=center]
Mycena strobilicola J. Favre & Kühner, Encyclop. Mycol. 10: 461 (1938)
Kapelusz: średnicy 1-3 (4,5) cm, dzwonkowaty, półkulisty, wierzchołek czasem spłaszczony, czarnobrązowy, szarobrązowy. Brzeg nieco podgięty, jaśniejszy, błonkowaty, nieprążkowany. Powierzchnia gładka, wilgotna ale nielepka.
Hymenofor: blaszki zatokowato wycięte, dość gęste, średnio szerokie, białe z odcieniem szarym lub różowawym.
Trzon: 2,5-7×0,2-0,3 cm, prosty, rurkowaty, równej grubości, szarobrązowy, szary, gładki, niekiedy bardzo delikatnie prążkowany, u podstawy pokryty białymi włoskami.
Miąższ: cienki, szarawy, zapach amoniaku lub saletry, smak łagodny.
Wysyp zarodników: biały.
Budowa mikroskopowa: zarodniki 7-11 x 3,5-5,2 μm, elipsoidalne, fasolkowate, amyloidalne. Podstawki 4-zarodnikowe, cystydy różnego kształtu, przeważnie są szeroko wrzecionowate, cylindryczne, maczugowate.
Środowisko: wyrasta na opadłych szyszkach i zagrzebanych w ściółce kawałkach drewna.
Uwagi: pojawia sie głównie w górskich borach świerkowych i jodłowych.
Synonimy:
Mycena plumipes (Kalchbr.) P.-A. Moreau, Bull. Mycol. Bot. Dauphiné-Savoie 43(no. 171): 5 (2003)
Literatura:
W. Wojewoda (red.), Checklist of Polish Larger Basidiomycetes – Vol. 7 (2003) – Biodiversity of Poland
M. Lisiewska, Flora Polska. Grzyby (Mycota). Tom XVII. Grzybówka (Mycena). PWN 1987
W. Wojewoda, M. Ławrynowicz, Czerwona lista grzybów wielkoowocnikowych w Polsce. Red list of macrofungi in Poland, 2006.
[nggallery id=32]
Opracowanie: Waldemar Czerniawski