drobnołuszczak niepozorny
Występowanie: VII-VIII
Niejadalny
[singlepic id=1057 w=640 h=640 float=center]
Pluteus exiguus (Pat.) Sacc., Syll. fung. (Abellini) 5: 671 (1887)7]
Kapelusz: średnicy 0,5-2 cm, półkulisty, z czasem rozpościerający się płasko, nieraz z uwypukleniem, u szczytu ciemny, brązowoszary do czarniawobrązowego, przy brzegu brązowoszary, często prążkowany i przeświecający, za młodu pokryty odstającymi łuseczkami.
Hymenofor: blaszki dość gęste, wybrzuszone, do 0,25 cm szerokości, białe, później różowe, o ostrzu kosmkowatym.
Trzon: 1,5-3 x 0,1-0,2 cm, równej grubości, biały do białoszarawego, gładki lub z nielicznymi włókienkami, niekiedy omszony u podstawy, pełny lub rurkowaty .
Miąższ: szarawy, wysychając staje się biały, o smaku bliżej nieokreślonym i słabym zapachu.
Wysyp zarodników: łosioworóżowy.
Budowa mikroskopowa: zarodniki 6-7,5 x 4,5-5,5 μm, elipsoidalne, do szerokoelipsoidalnych, niekiedy migdałkowate a nawet kulistawe. Cheilocystydy 33-55(-70) x 12-16(-20) μm, bezbarwne, maczugowate, z główką na szczycie i workowate, wąskie. Pleurocystyd brak lub są nieliczne, 40-60 x 12-15 μm, butelkowate z wyciągniętym szczytem, bezbarwne. Skórka kapelusza typu włoskowatego ze sterczącymi w centrum łuseczkami. Bliżej brzegu tworzą ją przylegające kosmki złożone z 1-4 elementów. Elementy szczytowe są wąskie, wrzecionowate, sterczące, do 130 x 8-18 μm, z brązowym pigmentem.
Środowisko: pojawia się pojedynczo lub po kilka w lasach na trawiastej ziemi.
Uwagi: gatunek ten jest rzadki lub ze względu na rozmiary przeoczany.
Literatura:
A. Skirgiełło, Flora Polska. Grzyby. Tom XXVII. Łuskowcowate (Pluteaceae). Wyd. Inst. Botaniki PAN. Kraków 1999
H. Knudsen, J. Vesterholt, Funga Nordica Nordsvamp. Copenhagen 2008
[nggallery id=114]
Opracowanie: Waldemar Czerniawski