drobnołuszczak białokremowy
Występowanie: VII-IX
Niejadalny
[singlepic id=885 w=640 h=640 float=center]
Pluteus pellitus (Pers.) P. Kumm., Führ. Pilzk. (Zerbst): 98 (1871)
Kapelusz: średnicy 3-5 cm, płasko-wypukły, często na szczycie nieco uwypuklony, całkowicie biały, z różowym odcieniem, kremowobiały, z wiekiem kremowożółtawy, jedynie w części centralnej bywa szarobrązowawy, jedwabiście-kosmkowaty do gładkiego, matowy.
Hymenofor: blaszki dość gęste, wolne, wybrzuszone do 0,7 cm; młode białe, stopniowo stają się jasnoróżowe do łososioworóżowych. Blaszeczki liczne.
Trzon: 4-7 x 0,5-1 cm, na ogół cylindryczny, chociaż u podstawy bywa nieznacznie zgrubiały, biały, błyszczący, trochę prążkowany, pełny, łamliwy.
Miąższ: biały, nawet z różowawym odcieniem, o łagodnym i nieokreślonym smaku oraz słabym zapachu kojarzącym się z zapachem rzodkwi.
Wysyp zarodników: łososioworóżowy.
Budowa mikroskopowa: zarodniki 5-7,5 x 5-6 μm, szerokoelipsoidalne, czasami wydłużone. Cheilocystydy obficie występujące, 30-45(-80) x 12-21 μm, krótkomaczugowate, cienkościenne, bezbarwne. Pleurocystydy równiez liczne, 60-90 x 14-20 μm, przeważnie wrzecionowate, ale w środkowej części rozszerzone, grubościenne, z 2-4 niezbyt wydatnymi hakami na szczycie. Strzępki ze skórki kapelusza do 6-25 μm, cylindryczne o zaokrąglonych szczytach, bezbarwne do jasnobrązowych. Sprzążki obecne.
Środowisko: najczęściej pojawia pojedynczo na powalonych kłodach liściastych, w lasach liściastych i mieszanych.
Uwagi: gatunek ten jest rzadki. Wyglądem przypomina P. petasatus.
Literatura:
A. Skirgiełło, Flora Polska. Grzyby. Tom XXVII. Łuskowcowate (Pluteaceae). Wyd. Inst. Botaniki PAN. Kraków 1999
W. Wojewoda (red.), Checklist of Polish Larger Basidiomycetes – Vol. 7 (2003) – Biodiversity of Poland
[nggallery id=93]
Opracowanie: Waldemar Czerniawski