maślaczek rubinowy
Występowanie: VI-IX
Jadalny
[singlepic id=1522 w=640 h=640 float=center]
Rubinoboletus rubinus (W.G. Sm.) Pilát & Dermek, Česká Mykol. 23: 81 (1969)
Kapelusz: średnicy 5-8 cm, poduszkowato wypukły, suchy, matowy, lekko omszony, często popękany na poletka. Zabarwiony na ogół karminowoczerwono.
Hymenofor: rurki lekko zbiegające, początkowo karminowe, z wiekiem bladołososiowe. Pory karminowe.
Trzon: 5-7 x 2 cm, równogruby lub zwężony ku dołowi, żółty, u szczytu karminowy.
Miąższ: kremowy z odcieniem żółtym lub łososiowym. Smak łagodny, zapach miły.
Wysyp zarodników: jasnopłowy.
Budowa mikroskopowa: zarodniki 5,5-7,5 x 4-5 µm, szerokoelipsoidalne.
Środowisko: pojawia się w lasach iglastych, pod modrzewiami, częściej w górach.
Uwagi: jadalny ale bardzo rzadki. Pojawia się w ciepłych miejscach, w lasach liściastych i parkach, głównie pod dębami.
Synonimy:
Boletus rubinus W.G. Sm., J. Bot., Lond. 6: 33 (1868)
Chalciporus rubinus (W.G. Sm.) Singer, Persoonia 7(2): 319 (1973)
Suillus rubinus (W.G. Sm.) Kuntze, Revis. gen. pl. (Leipzig) 3(2): 536 (1898)
Xerocomus rubinus (W.G. Sm.) A. Pearson, Naturalist: 96 (1946)
Literatura:
W. Wojewoda (red.), Checklist of Polish Larger Basidiomycetes – Vol. 7 (2003) – Biodiversity of Poland
A. Skirgiełło, Flora Polska. Grzyby (Mycota). Tom I. Borowikowate (Boletales). PWN. Warszawa, 1960.
[nggallery id=176]
Opracowanie: Waldemar Czerniawski