pochwiak karłowaty
Status na Czerwonej Liście – V
Występowanie: VII-X
Niejadalny
[singlepic id=1022 w=640 h=640 float=center]
Volvariella pusilla (Pers.) Singer, Lilloa 22: 401 (1951) [1949]
Kapelusz: średnicy 1-3(-3,5) cm, za młodu półkulisty, z wiekiem rozpościerający się aż do zupełnie płaskiego, prawie bez wzgórka, biały lub srebrzystoszary, dojrzały może być w części szczytowej nieznacznie beżowy; początkowo nieco wilgotny, później suchy, jedwabisto-włókienkowaty, o brzegu bruzdowanym.
Hymenofor: blaszki wolne, geste, stosunkowo szerokie, do 0,6 cm, wybrzuszone, początkowo brudnoróżowe, z czasem różowobrązowe.
Trzon: 1-4 x 0,1-0,5 cm, równogruby o rozszerzonej maczugowato podstawie, biały, we wczesnej młodości z rozproszonymi włoskami, później gładki, pełny, łamliwy. Pochwa workowata, błoniasta, biaława, niekiedy przybierająca jasną, płowoszarą barwę, pękająca na 2-4 płaty.
Miąższ: biały, o smaku łagodnym i o słabym grzybowym zapachu.
Wysyp zarodników: łososioworóżowy.
Budowa mikroskopowa: zarodniki 5,5-7,2 x 3,5-5 μm, szerokoelipsoidalne. Cheilocystydy 40-70 x 11-27 μm, wrzecionowate do butlekowato-workowatych. Pleurocystydy podobne. Strzępki ze skórki kapelusza złożone są z członów o szerokości 6-20 μm.
Środowisko: pojawia się pojedynczo na glebie, wśród traw, niekiedy w szklarniach.
Uwagi: wyglądem przypomina nieco większego V. hypopithys, który posiada trzon omszony. Bardzo podobnym gatunkiem jest również V. taylori.
Literatura:
A. Skirgiełło, Flora Polska. Grzyby. Tom XXVII. Łuskowcowate (Pluteaceae). Wyd. Inst. Botaniki PAN. Kraków 1999
H. Knudsen, J. Vesterholt, Funga Nordica Nordsvamp. Copenhagen 2008
W. Wojewoda (red.), Checklist of Polish Larger Basidiomycetes – Vol. 7 (2003) – Biodiversity of Pol
[nggallery id=108]
Opracowanie: Waldemar Czerniawski